تجهيزات RFID

توضیحات

معرفي تجهيزات RFID:

RFID يا Radio Frequency Identification به معني شناسايي از طريق امواج راديويي است. در این سیستم هر شیء از یک برچسب الکترونیکی استفاده می‌کند، که می‌تواند اطلاعات مربوط به کالا را در خود ذخیره کرده و همچنین با نزدیک كردن دستگاه‌های آشکار ساز این اطلاعات را به صورت بیسیم و بدون نیاز به دید مستقیم از فاصله چند متری منتقل نماید.

فناوري RFID از جديدترين جلوه‌هاي فناوري است كه تحولی عظیم در اين عرصه بوجود آورده است و ساختار سازمان‌های بسياري را تغيير داده و خواهد داد. به گونه‌اي كه در مدت زمان کوتاهی کاربرد و نفوذی چشم‌گیر در سیستم‌هایی مانند مدیریت کتابخانه و کاربردهای دیگر داشته است و مراکز فرهنگی عظیم جهان به منظور رشد بیشتر و ارتقاي بهره‌وري به استفاده از آن همت گمارده‌اند.

نياز به امنيت بالاتر، انعطاف بيشتر، امكان جستجوي لحظه‌ای، اطلاعات دقيق‌تر و كارايي بالاتر، ایده نسل جدید سيستم‌هاي مديريت کتابخانه را ايجاد كرده و فناوري RFID اين ايده را به واقعيت تبدیل نموده است.

سيستم هاي مبتني بر اين تجهيزات، دريافت کد شناسايي مربوط به يک شئ را بدون ديد مستقيم (بر خلاف سيستم هاي بارکد) گيرنده ممکن مي سازند. کد شناسايي در يک برچسب يا تگ شامل يک ميکروچيپ متصل به يک آنتن ذخيره مي شود. يک دستگاه فرستنده/گيرنده که اغلب تگ خوان ( ريدر) نيز ناميده مي شود با تگ ارتباط برقرار مي کند و شماره شناسايي آن را مي خواند. اگر چه اين سيستمها مي توانند کدهاي شناسايي را جمع آوري نمايند، اين کدها بايد به اشيائي اختصاص يابند و به يک پايگاه داده در دسترس متصل باشند. يک سيستم شناسايي امواج راديويي ، بايد بتواند حجم بسيار بزرگي از اطلاعات را جمع آوري، ذخيره و بازيابي نمايد، آن هم به شکلي کاملا پايدار و کارآمد..

تگ هاي امواج راديويي داراي انواع مختلفي هستند. مهمترين عامل اختلاف بين تگ ها، فرکانس کار آنها مي باشد که از فرکانس پايين (حدود صد کيلوهرتز) تا فركانس هاي بسيار بالا يا uhf (چند گيگا هرتز) را شامل مي شود. بر اساس فرکانس مورد استفاده، برد ارتباطي تگ با reader نيز تعيين مي شود: فرکانس هاي پايين تر، بردهاي کمتري را پشتيباني مي کنند. عملکرد تگ ها در مجاورت اشياء فلزي يا آب با توجه به فرکانس تغيير مي کند، و تگ هاي فرکانس پايين، عملکرد و برد بهتري در مجاورت آب و اشياء فلزي دارند. معمولا هر تگ RFID داراي مقداري حافظه (چند ده بيت تا چند کيلو بيت) براي ذخيره سازي اطلاعات است که قابليت نوشتن و خواندن را دارا هستند.

کاربردهاي RFID مانند تگ هاي آن، از تنوع زيادي برخوردار است. چنانچه بخواهيم تنها فهرستي از کاربردهاي RFID را برشماريم، بايد به مديريت انبار، لجستيک، سيستم هاي امنيتي و کنترل تردد، زنجيره تامين، رديابي و شناسايي اقلام و افراد، سيستم هاي پرداخت خودکار، رديابي حيوانات، مديريت کتابخانه ها و رديابي اسناد و نيز سنسورهاي هوشمند اشاره کنيم. البته بايد اين نکته را نيز يادآور شويم که براي هر کاربردي، بايد از تگ ها و فرکانس مناسب براي همان کاربرد استفاده نمود.

اين سيستم‌هاعلاوه بر مقرون به صرفه بودن، هزينه نگهداري بسيار پاييني داشته، نيازبه خط ديد مستقيم ندارند و در محيط‌هاي فرهنگی قابل استفاده هستند. سرمايه‌ گذاري اوليه اين سيستم‌ها نيز نسبتاً پايين است. همه اين مزايا باعث شده‌ است که سيستم‌هاي RFID در مکان‌های مختلف ازجمله کتابخانه به سرعت رشد نمايند.

اين سيستم مي‌تواند در زمينه كنترل ورود و خروج اقلام كتابخانه، مديريت داخلي، حفاظت، سهولت در كار مراجعين و كارمندان تا اتوماسيون تحويل و برگشت كتاب و دیگر اقلام را به عهده بگيرد. جمع آوري اطلاعات بموقع و سرعت در كار يكي از ويژگي‌هاي اساسي اين سيستم مي‌باشد.

سه جزء اصلي سيستم RFID، شناسه راديويي (Tag)، بارکدخوان يا قرائتگر (Reader)، میان‌افزار (Middleware)می‌باشند.

شناسه راديويي يک ابزار شناسايي است كه به شئ مورد شناسايي الصاق مي‌شود و قرائتگر ابزاري است كه حضور شناسه راديويي را احساس مي‌كند و اطلاعات ذخيره شده در آن را مي‌خواند. قرائتگر مي‌تواند سيستم ديگري را از حضور شناسه راديويي با خبر سازد. سخت‌افزاري كه معمولاً واسط بين قرائتگر و سيستم كاربردي است، واسط يا ميان افزار ناميده مي‌شود.

سیستم‌های RFID معمولا در دو دسته کلی طبقه بندی می‌شوند:

الف) سیستم‌های Passive

ب) سیستم‌های Active